Surowe łodygi rabarbaru możesz jeść bez obaw, jeśli wykluczysz liście, które są silnie toksyczne. U zdrowych osób nieduże ilości łodyg nie powodują żadnych dolegliwości, natomiast jeśli masz chore nerki, najlepiej wybierz gotowany rabarbar. Liście zawsze wyrzucaj — zawierają bardzo dużo szkodliwego kwasu szczawiowego.
Najważniejsze informacje:
- Na surowo jadalne są wyłącznie łodygi rabarbaru — liście działają trująco.
- Kwas szczawiowy obecny w roślinie najbardziej szkodzi osobom ze schorzeniami nerek.
- To warzywo ma mało kalorii, dostarcza błonnika, witamin i minerałów, ale bezpieczniej spożywać je w małych ilościach.
Czy surowy rabarbar jest bezpieczny?
Surowy rabarbar nie stanowi zagrożenia dla zdrowych osób, o ile zjesz wyłącznie łodygi. W liściach znajduje się bardzo wysoka zawartość kwasu szczawiowego, który działa toksycznie na organizm. Niewielkie ilości surowych łodyg mogą pojawić się w diecie bez szkody. Gotowanie zmniejsza obecność kwasu szczawiowego, dlatego ten sposób przygotowania warto wybrać szczególnie przy chorych nerkach.
Składniki odżywcze surowego rabarbaru
Rabarbar świeży to źródło błonnika i witamin K, C, A oraz kilku witamin z grupy B. Znajdziesz tu też wapń, potas, magnez, mangan i żelazo — wszystko w niewielkich dawkach. Porcja 100 gramów ma tylko około 20 kcal, więc rabarbar sprawdza się jako lekka przekąska. Duża ilość przeciwutleniaczy chroni komórki przed wolnymi rodnikami i ułatwia trawienie.
Kwas szczawiowy i jego wpływ na zdrowie
Największe zagrożenie podczas spożywania rabarbaru niesie kwas szczawiowy — występuje przede wszystkim w liściach, ale również w łodygach. Jedząc dużo rabarbaru, zwłaszcza przy problemach z nerkami, możesz zwiększyć ryzyko powstawania kamieni nerkowych. Gotowanie znacznie zmniejsza ilość kwasu szczawiowego w łodygach, dlatego wtedy spożycie staje się bezpieczniejsze nawet dla wrażliwych osób.
Potencjalne skutki jedzenia surowego rabarbaru
Jedzenie rabarbaru w surowej postaci szkodzi zazwyczaj dopiero po zjedzeniu dużych porcji — może dojść do uszkodzeń nerek lub kłopotów żołądkowo-jelitowych. Najbardziej groźne są liście: po ich spożyciu pojawiają się nudności, wymioty, bóle brzucha, a w poważniejszych przypadkach nawet śpiączka. Zwykłe łodygi są mniej niebezpieczne, jednak duże ilości i regularność mogą negatywnie wpływać na zdrowie osób wrażliwych.
Kto nie powinien jeść surowego rabarbaru?
Lepiej zrezygnuj z surowego rabarbaru, jeśli masz chore nerki lub skłonność do kamicy nerkowej. Spożywanie liści przynosi najsilniejsze objawy zatrucia, ale także nadmiar surowych łodyg szkodzi przy takich problemach zdrowotnych. Dzieci i osoby starsze powinny zachować szczególną ostrożność, bo ich odporność na działanie kwasu szczawiowego jest mniejsza.
Jak przygotować rabarbar do spożycia na surowo?
Przed zjedzeniem rabarbaru umyj dokładnie młode łodygi, odetnij liście i odrzuć twarde końce. Pokrój łodygi na cienkie plasterki; starsze egzemplarze warto obrać ze skórki. Dla złagodzenia kwaśnego smaku możesz dodać cukier lub miód, wtedy rabarbar zyskuje delikatność. Nigdy nie dodawaj nawet minimalnej ilości liści — zawierają groźne substancje.
- Po zerwaniu błyskawicznie usuń i wyrzuć liście.
- Podczas krojenia korzystaj z czystego noża i deski.
- Przed spożyciem na surowo zawsze starannie opłucz rabarbar pod bieżącą wodą.